1***

Невядома, што будзе

заўтра, Толькі ты

раскрыў свае крылы,

Каб дабрацца да сваёй

мары Не ўпасці душой

ў магілу

Невядома, што будзе

сёння, Толькі ты

аднавіў свае думкі

І цяпер ты ў нябёсах

свабодны, Бо не ведаў

духоўнага смутку

Адпусціў ты свае

пакуты І душу ты

сваю ачысціў,

Каб адчуў ты сваю

свабоду, У якую

заўсёды верыў

2***

Я чакала цябе заўсёды,

Каб магла ўбачыць

твой цень, Каб адчула

тваю пяшчоту

І магла пачаць новы дзень

Каб магла ў цуды паверыць,

Каб магла свае крылы

раскрыць, Каб магла

заўсёды я марыць

І пакуты свае адпусціць

Я табе грахі даравала,

Каб ты мог мяне

ўтрымаць, Бо заўсёды цябе кахала,

Як ніхто не зможа кахаць

3***

Пяюць анёлы свае

песні, Якія болей

не пачуць, Але

цябе я не пакіну,

Змагу я тыя дні

вярнуць,

Змагу вярнуць твае

пачуцці, Змагу

вярнуць я тыя дні,

У якіх жыве мая

свабода І мы з

табою зноў адны

Я адчуваю, што

лягчэе

З табой, мой мілы, з

кожным днём, Таму

пакінуць я не смею

Тваю душу, мой

родны дом І я

нанова адчуваю,

Што запалю агонь

жыцця, Таму што я

цябе кахаю

Да вечнасці і забыцця

4***

Маё натхненне

гэта ты, Маё

жыццё, мая

свабода, Мая

любоў, мае пакуты

Мой боль гарачае

бяды

Маё натхненне гэта

ты, Мая душа, маё

ты шчасце, Маё ты

сэрца і адкрыцці,

Таму што вечна

мне ісці

З табою прыйдзецца,

малыш І я нясу крыж

свой жыццёвы, Таму

што я жыву нанова,

Пакуль ты уночы

зараз спіш

5***

Я чую сумныя твае

матывы, Якімі ты

душу маю крануў

І ты мяне з сабою ў шлях

павёў, Таму што пекныя

святыя спевы Мне больш

ніколі ў свеце не забыць І

я адчула ў душы свабоду,

Таму я адпушчу свае

пакуты, Каб не магла

граху я завяршыць Не

скончыцца твая святая

песня І полымя ў душы

маёй гарыць, Пакуль

пяеш ты і я буду жыць,

Я гэты свет надоўга не пакіну

6***

Душа мая гарыць ў

тваім агні, Гарыць з ёй

разам маё цела, Таму

што зараз мы з табой

адны І я жывая зараз,

анёл мілы

Хачу вярнуць я залатыя

дні, Хачу вярнуць

душы свабоду, Таму

што зараз мы з табой

адны І адчуваю я

пяшчоту,

Якой няможна будзе мне

забыць, Таму што вобраз

твой здаецца

І хочацца ў свеце

гэтым жыць Мая душа

да жыцця імкнецца

7***

Адпусці ты мяне

на волю, Бо няма

мяне ў жыцці

І не будзе ўжо

ніколі Не магу я

з табою ісці

У шлях далёкі, дзе мае

мары, Дзе магчыма

крылы раскрыць, Дзе

гару ў тваім пажары,

Дзе магчыма нанова мне жыць

У свеце гэтым мяне больш

не будзе, Без мяне душа

аджыве

І палюбяць цябе ўсе людзі,

Хоць ты будзеш па

локаць ў крыві

Рызыкуеш ты зноўку

сабою, Толькі ты нанова

жывеш

І ў журбе, і ў светлым спакоі Ты

людскія песні пяеш

8***

Я цябе ў неба адпускаю,

Каб ты ведаў, што яшчэ

ты ёсць, Бо цябе я

болей не кахаю

І пачатак мае маладосць

Ты пазнаеш, што такое

шчасце, Толькі

пройдуць нашы ўсе

гады Перастанеш

ты баяцца смерці

І пакінеш тыя гарады

У якіх ты жыў, цяпер

не будзеш І гадоў

шчаслівых не вярнуць

Ты мяне ніколі не

забудзеш Думкі вечныя

зноў аджывуць

Знойдзеш у сабе

нанова сілы, Каб

жыццё сваё

ператварыць, І

раскрыць свае нанова

крылы,

У памяці яшчэ ты будзеш жыць

9***

Не забыць мне

пяшчоты і ласкі,

Не забыць мне любові

тваёй,

Не забыць мне

шчаслівую казку,

Бо заўсёды ты, маці, са

мной

Я магла бы табою

сагрэцца, Каб пакуты

свае адпусціць, Каб

магла душа

аднавіцца, Каб магла

я шчасліваю быць

Каб магла да цябе

дацягнуцца,

Падымуся ў вышыню

І магла я цябе зноў

крануцца

Не пакінь мяне, мама

адну

І нясу я вельмі

высока

Свой жыццёвы і

цяжкі крыж,

Толькі ззяе адна мне

зорка

Ты заўсёды мяне натхніш

Вершы: Аксана Качыцкая.